Εταιρεία Ο.Ε. με απλογραφικά βιβλία, με 2 ομόρρυθμους εταίρους με συμμετοχή 50% έκαστος, αγοράζει επιβατικό αυτοκίνητο για τις ανάγκες της εταιρείας μέσα στη χρήση 2016.
Ποια είναι η επιβάρυνση των εταίρων από τη χρήση του αυτοκινήτου (παροχή σε είδος).
Επιβαρύνονται με το τεκμήριο του αυτοκινήτου στην προσωπική τους δήλωση?
Ποιες είναι οι υποχρεώσεις της εταιρείας?(π.χ. αρχείο βεβαιώσεων κλπ)
Επί ομορρύθμων εταίρων, η αντικειμενική δαπάνη του Ε.Ι.Χ. αυτοκινήτου της Ο.Ε., επιμερίζεται μεταξύ των ομορρύθμων εταίρων κατά το ποσοστό συμμετοχής τους στην εταιρεία.
Με την παράγραφο 1 του άρθρου 44 του ν. 4389/2016 επήλθαν αλλαγές στην παράγραφο 2 του άρθρου 13 του ν.4172/2013,όπου ορίζεται ότι παροχή σε είδος αποτελεί και η αγοραία αξία παραχώρησης εταιρικού οχήματος σε εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο από φυσικό πρόσωπο ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα εντός του φορολογικού έτους, η οποία αποτιμάται σε ποσοστό 80% του κόστους των αποσβέσεων, των τελών κυκλοφορίας, του κόστους των επισκευών και συντηρήσεων καθώς και του χρηματοδοτικού κόστους αγοράς ή μίσθωσης, όπως αυτά προκύπτουν από τις εγγραφές στα βιβλία της επιχείρησης. Τα ποσά αυτά φορολογούνται σαν εισόδημα από μισθωτή εργασία.
Όταν το ανωτέρω κόστος είναι μηδέν, η παροχή αυτή αποτιμάται σε ποσοστό 80% της μέσης δαπάνης ή απόσβεσης κατά τα τελευταία τρία έτη.
Περαιτέρω, με την με αριθμό ΠΟΛ. 1219/6.10.2014 εγκύκλιο διαταγή με θέμα «Φορολογική μεταχείριση παροχών σε είδος του άρθρου 13 του N .4172/2013», ορίζεται μεταξύ άλλων ότι:
«Οι διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 13 δεν καταλαμβάνουν:
α) τα αυτοκίνητα, τα οποία παρέχουν οι επιχειρήσεις σε συγκεκριμένους πωλητές, τεχνικούς και λοιπούς εργαζομένους, των οποίων η εργασία απαιτεί συχνή μετακίνηση εκτός των εγκαταστάσεων του εργοδότη (tool cars) και χρησιμοποιούνται για την επιχειρηματική δραστηριότητα του εργοδότη, ανεξάρτητα αν τα αυτοκίνητα αυτά μπορεί να χρησιμοποιούνται από τον δικαιούχο και εκτός του ωραρίου εργασίας τους. Αντιθέτως, καταλαμβάνεται και αποτελεί παροχή σε είδος η κατά τα ανωτέρω προσδιοριζόμενη αγοραία αξία των αυτοκινήτων που παρέχονται στους εργαζόμενους λόγω της θέσης τους (π.χ. σε διευθυντές και επιθεωρητές πωλήσεων, τεχνικούς διευθυντές και λοιπά στελέχη)»
Με βάση τα ανωτέρω και τα ερωτήματά σας, θεωρούμε ότι:
1. Το Ε.Ι.Χ. αυτοκίνητο αν παρέχεται στους Διευθυντές, μέλη Δ.Σ. κλπ. αποτελεί παροχή σε είδος (status cars). Αν θεωρηθεί ως τέτοιο και χρησιμοποιείται από αμφότερους τους εταίρους, με βάση την έως σήμερα υφιστάμενη νομοθεσία, θα θεωρηθεί ως εισόδημα από μισθωτή εργασία των 40% για τον καθένα του κόστους των αποσβέσεων, των τελών κυκλοφορίας, του κόστους των επισκευών και συντηρήσεων καθώς και του χρηματοδοτικού κόστους αγοράς ή μίσθωσης
2. Το Ε.Ι.Χ. αυτοκίνητο που παρέχεται στους εργαζόμενους (όπως αναφέρετε στο ερώτημά σας) για εξυπηρέτηση των αναγκών της επιχείρησης εκτός αυτής, θεωρείται όχημα – εργαλείο (tool car) και δεν αποτελεί παροχή σε είδος για κανέναν. Ο νομοθέτης, όχι περιοριστικά, προσδιορίζει ότι tool car είναι αυτό το οποίο μεταφέρει τον απαραίτητο εξοπλισμό για παροχή υπηρεσιών εκτός των εγκαταστάσεων της επιχείρησης (service), ή αναφέρεται σε αυτοκίνητα πωλητών. Συνεπώς, το εταιρικό αυτοκίνητο Ε.Ι.Χ. της επιχείρησης, αν χρησιμοποιείται από τους εταίρους για σκοπούς της επιχείρησης, αυτό δεν θεωρείται ως παροχή σε είδος για κανέναν, με την προϋπόθεση της αποδοχής του γεγονότος αυτού από την αρμόδια ελεγκτική φορολογική αρχή.
3. Ήδη στο κατατεθέν πολυνομοσχέδιο υφίσταται προς ψήφιση άρθρο σχετικά με την αξία της παραχώρησης ενός οχήματος σε εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο από ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα εντός του φορολογικού έτους, που θα υπολογίζεται ως ποσοστό της Λιανικής Τιμής Προ Φόρων (ΛΤΠΦ) του οχήματος, με ποσοστά που θα κυμαίνονται από 4% έως και 22%, με αντίστοιχη μείωση της αξίας βάσης του οχήματος λόγω παλαιότητας. Συνεπώς ήμαστε σε αναμονή ψήφισης του σχεδίου νόμου.
4. Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ.1 του άρθρου 60 και της παρ. 21 του άρθρου 72 του ν.4172/2013, όπως ισχύουν μετά τις τροποποιήσεις του ν.4223/2013, οι παροχές αυτές υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου από 1.1.2015 και μετά. Οδηγίες για την παρακράτηση φόρου στις παροχές αυτές δόθηκαν με νεότερη εγκύκλιο και συγκεκριμένα με την ΠΟΛ.1072/31.3.2015 όπου αναφέρει ότι:
«Όσον αφορά στις παροχές σε είδος του άρθρου 13 του ν.4172/2013, λόγω του ότι η αποτίμησή τους είναι δυσχερής έως και αδύνατη κατά τη στιγμή της χορήγησής τους, με την παρούσα γίνεται δεκτό ότι δεν διενεργείται παρακράτηση φόρου επί των παροχών αυτών αλλά ο οφειλόμενος φόρος υπολογίζεται κατά την εκκαθάριση της δήλωσης, δεδομένου ότι η αξία τους (εφόσον αυτές φορολογούνται) προσαυξάνει το εισόδημα από μισθωτή εργασία των δικαιούχων. Σε περιπτώσεις που έχει ήδη διενεργηθεί παρακράτηση φόρου επί των παροχών αυτών, ο φόρος αυτός θα συμψηφισθεί κατά την εκκαθάριση.»
Οι εκκαθαριστές μισθοδοσίας πρέπει να αποτιμούν τις παροχές αυτές που προσαυξάνουν το φορολογητέο εισόδημα των ανωτέρω προσώπων και να τις συμπεριλαμβάνουν και αυτές στις βεβαιώσεις αποδοχών των εισοδημάτων από μισθωτή εργασία και συντάξεις που θα χορηγηθούν.
5. Σύμφωνα με το άρθρο 31 του Ν. 4172/2013:
“1. Για τον προσδιορισμό του τεκμαρτού εισοδήματος του φορολογουμένου, της συζύγου του και των εξαρτώμενων μελών του λαμβάνονται υπόψη τα ακόλουθα:..
i) ομόρρυθμων ή απλών, εκτός των ετερόρρυθμων, εταίρων ή κοινωνών ή μελών της κοινοπραξίας φυσικών προσώπων, επιμεριζόμενη μεταξύ αυτών κατά το ποσοστό συμμετοχής τους στην εταιρεία , προκειμένου περί ομόρρυθμων ή ετερόρρυθμων ή αστικών εταιρειών ή στην κοινωνία ή στην κοινοπραξία,..
Η αντικειμενική αυτή δαπάνη βαρύνει καθένα από τα φυσικά πρόσωπα που ορίζονται από τις διατάξεις αυτής της παραγράφου ανεξάρτητα από τον τόπο διαμονής ή κατοικίας τους και δεν μπορεί για καθένα από αυτά τα πρόσωπα και για κάθε εταιρία να είναι ανώτερη από τη μεγαλύτερη αντικειμενική δαπάνη που προκύπτει από αυτοκίνητο της εταιρίας.